رسالة, اُكتبر 2 2009

“فرزندان عزيزم! به شما مي‌نگرم و در قلبهاي شما درد را مي‌يابم. به كجا مي‌رويد فرزندانم؟ آيا شما چنان گناهي غرق شده‌ايد كه نمي‌توانيد آن را در خودتان متوقف كنيد؟شما گناهتان را توجيه كرده‌ايد و مطابق آن زندگي مي‌كنيد. زير صليب زانو بزنيد و به فرزند من بنگريد. او بر گناه پيروز شد و به خاطر شما مرد. فرزندانم تا شما زندگي كنيد. به من اجازه بدهيد تا كمكتان كنم تا نميريد بلكه در فرزند من تا به ابد حيات يابيد. متشكرم. ”