Oświadczenie Konferencji episkopatu Jugosławii

Other languages: English, Deutsch, Français, Hrvatski, Italiano, Polski
Medjugorje Catholic Church
9 – 11. kwietnia 1991 r.

Oświadczenie

Biskupi od samego początku śledzą wydarzenia medziugorskie za pośrednictwem biskupa miejscowej diecezji, komisji powołanej przez tegoż biskupa oraz komisji Konferencji Episkopatu Jugosławii.

W oparciu o rezultaty dotychczasowych badań nie jest możliwe stwierdzenie objawień o charakterze nadprzyrodzonym. Jednakże wielka liczba wiernych, którzy przybywają do Medziugorja z całego świata, powodowani wiarą i innymi racjami, wymaga uwagi i opieki duszpasterskiej ze strony biskupa diecezji, a także innych biskupów, tak, aby zarówno w Medziugorju jak i we wszystkich dziełach wypływających z inspiracji medziugorskiej zachęcano do nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny zgodnie z nauczaniem Kościoła.

W tym celu biskupi wydadzą właściwe wskazówki o charakterze liturgiczno – duszpasterskim. Równocześnie będą kontynuowane na bieżąco badania wydarzeń w Medziugorju prowadzone przez wymienione powyżej komisje.

Zadar, 10. kwietnia 1991 r.

Biskupi Jugosławii

O Medziugorju Dokładniej

Wstęp do pisma „Głos soborowy", Zagrzeb, 5.5.1990

Najnowsza deklaracja biskupów katolickich z terenów byłej Jugosławii jest klasycznym przykładem mądrości kościelnej, przetestowanej tysiącletnią praktyką. Okazuje się, że Kościół szanuje fakty, ostrożnie odmierza swoje kompetencje i kieruje się przede wszystkim duchowym dobrem wiernych.

Jest faktem znanym na całym świecie, że z powodu wieści o objawieniach Maryi już od 10 lat gromadzą się w Medziugorju wierni i ciekawscy ze wszystkich kontynentów. Czy jest faktem, że się tu objawia Maryja i daje orędzia? Biskupi, ostrożnie uważając na granice swoich kompetencji, uznają, że tego „na podstawie dotychczasowych badań nie można stwierdzić".

Sens i treść tej deklaracji trzeba rozpatrywać na dwóch płaszczyznach. Pierwsza i istotna w tym przypadku - płaszczyzna - polega na tym, że treść takich możliwych, tzw. „prywatnych" objawień nie mogą zaprzeczać zatwierdzonym i obowiązującym treściom wiary. Zgodnie z powyższym - ani biskupi ani nawet Papież, nie są władni stwierdzić, że Maryja gdzieś się naprawdę objawiła i nakazać, by ludzie w to wierzyli. Nauka Kościoła jest nieomylna tylko wtedy, gdy potwierdza, że coś znajduje się bądź też nie w tym Objawieniu, które jest w całości przyjęte przez Kościół, a zawiera się w Biblii i Tradycji. To, co nie jest zawarte ani w Biblii ani  w Tradycji nie może przez nikogo zostać ogłoszone jako nauka wiary czy treść, w którą należy obowiązkowo wierzyć. Jest więc jasne, że tylko osoby niezorientowane mogą oczekiwać, że biskupi rozwieją wszystkie wątpliwości związane z objawieniami medziugorskimi, tak aby stało się dla nas oczywiste, w co możemy wierzyć, a w co nie.

Dlaczego więc biskupi tak dokładnie badają to zjawisko? Dlatego, że są zobligowani do stwierdzenia, czy to, co tutaj ma miejsce, pozostaje w związku z prawdami objawionymi i nauką moralną. Kiedy stwierdzą, że nie ma sprzeczności i zarówno objawienia, jak i orędzia są zgodne z katolicką nauką i moralnością, mogą - jako osoby najbardziej odpowiedzialne w Kościele - ogłosić, że nie ma przeszkód, by wierni się w tym miejscu gromadzili a życie duchowe - rozwijało w duchu tych orędzi. W przeciwnym razie byliby zobowiązani do odkrycia nieprawdy i zapobieżenia rozprzestrzenianiu się fałszywej wiary. Odpowiednie wypowiedzi w nowej deklaracji pokazują, że również w tym względzie badania nie zostały jeszcze zakończone.

Z większej części tej deklaracji wynika, że nasi biskupi widzą przede wszystkim fakt gromadzenia się w Medziugorju wielkiej liczby wiernych i ciekawskich, i uważają za swój obowiązek dbać o to, by tak wielkie tłumy stykały się tutaj z prawdziwą wiarą, współczesną katechezą, by godnie i właściwie przyjmowano sakramenty święte, oraz aby medziugorska pobożność Maryjna rozwijała się zgodnie z wiarą chrześcijańską. To stanowisko jest prawdziwą nowością tego dokumentu.

Należy, więc oczekiwać - zgodnie z zapisem w dokumencie - dokładnych wytycznych duszpastersko-liturgicznych. W ten sposób się realizuje dawna propozycja, wyrażona również na łamach pisma „Głos soborowy", by biskupią troskę o Medziugorje podzielić na dwie komisje, z których jedna zajęłaby się badaniem, czy objawienia mają charakter nadprzyrodzony, druga zaś troszczyłaby się o prawdziwie religijny wymiar medziugorskiego zgromadzenia. Istnieje bowiem wielkie prawdopodobieństwo, iż pierwsza z tych komisji jeszcze długo będzie prowadzić badania, a być może zadecyduje, by nie zajmować oficjalnego stanowiska, zaś troski o ludzi gromadzących się w Medziugorju nie można odkładać na potem, gdyż to gromadzenie się wciąż trwa.

To oświadczenie będzie dla wielu wiernych z całego świata ułatwieniem, ci którzy przyjeżdżają do Medziugorja z pobudek religijnych wiedzą, że otacza ich całkowita i odpowiedzialna opieka następców apostołów.

Wypowiedź o Medziugorju na vi posiedzeniu zwyczajnym konferencji Episkopatu BiH

Vrhbosna, VII ( CX ), Sarajewo 1996r., str. 171.

2 i 3 sierpnia 1996 roku w Sarajewie miała miejsce VI zwyczajna konferencja Episkopatu Bośni i Hercegowiny. Obecni byli wszyscy członkowie: przewodniczący kardynał Vinko Puljić, biskup Banjaluki Franjo Komarica, biskup z Mostaru Ratko Perić i biskup pomocniczy z Górnej Bośni Pero Sudar. Relację z posiedzenia ograniczamy jedynie do tekstu, odnoszącego się do objawień Matki Bożej w Medziugorju.

„Biskup z Mostaru zaznajomił Konferencję z oficjalnymi listami Kongregacji Nauki Wiary, które zostały skierowane do dwóch francuskich biskupów, a dotyczyły organizacji pielgrzymek do Medziugorja. W listach min. napisano: oficjalne pielgrzymki do Medziugorja, pojmowanego jako miejsce autentycznych objawień Maryjnych, nie mogą być organizowane przez parafie, czy diecezje, gdyż byłoby to sprzeczne z komunikatem Episkopatu byłej Jugosławii zawartym w oświadczeniu z 10 kwietnia 1991r. (zob. Głos Soborowy 30.06. 1996r.). Biskupi przyjęli do wiadomości oficjalne stanowisko Kościoła, aby wprowadzić je w życie na terenie swoich diecezji.”

Francuski Biskup i Watykańska Kongregacja o Medziugorju

Biskup Langres we Francji J.E. Leon Taverdet 14 lutego 1996r. zwrócił się z zapytaniem do Stolicy Apostolskiej, jakie jest stanowisko Kościoła w stosunku do objawień w Medziugorju i czy można udać się tam na pielgrzymkę? Kongregacja Nauki Wiary Stolicy Apostolskiej 23 marca 1996r. dała odpowiedź poprzez sekretarza J.E. Tarcisia Bertone. Odpowiedź zamieszczamy w całości.

KONGREGACJA NAUKI I WIARY

Watykan, 23 marca 1996r.

Prot. Nr 154/81-01985

Wasza Ekscelencjo!

Dotyczy listu z 14 lutego 1996 roku, w którym zadane zostało pytanie o aktualne stanowisko Kościoła w stosunku do rzekomych „objawień w Medziugorju”, i czy wolno pielgrzymować tam wiernym katolickim.

W związku z tym, mam zaszczyt zawiadomić, że Biskupi byłej Jugosławii, w sprawie wiarygodności wspomnianych objawień, w komunikacie wydanym w Zadarze 10 kwietnia 1991 roku stwierdzili:

„... Na podstawie dotychczasowych badań, nie można stwierdzić czy ukazania, czy też objawienia mają charakter nadprzyrodzony”.

Jednakże licznie skupiający się wierni przybywający do Medziugorja z różnych stron świata tknięci motywami religijnymi lub osobistymi wymagają uwagi i opieki duszpasterskiej szczególnie ze strony biskupa diecezji, a wraz z nim innych biskupów, tak, aby w Medziugorju rozkwitał kult Najświętszej Maryi Panny zgodny z nauką Kościoła.

Z tej okazji biskupi wydadzą specjalne wzorcowe liturgiczno - duszpasterskie przewodniki, a członkowie Komisji będą nadal śledzić i badać całokształt wydarzeń w Medziugorju”.

Na podstawie powyższej wypowiedzi można stwierdzić, że oficjalne pielgrzymki do Medziugorja, pojmowanego jako miejsce autentycznych objawień Maryjnych, nie mogą być organizowane, ani przez parafie, ani diecezje, gdyż byłoby to przeciwstawienie się temu, co Episkopat byłej Jugosławii stwierdził w uprzednio opublikowanym Komunikacie.

Proszę o przyjęcie wyrazów głębokiego szacunku

+ Tarcisio Bertone

Najnowsza wypowiedź Watykanu o Medziugorju

Od czerwca 1996r. wiele środków masowego przekazu na całym świecie informowało, że Watykan zabronił pielgrzymowania do Medziugorja. Rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej Joaquin Navarro-Valls od razu temu zaprzeczył. Ponieważ jednak w dalszym ciągu pozostały wątpliwości, co do stanowiska Watykanu względem Medziugorja rzecznik prasowy wypowiedział się ponownie. Jego wystąpienie cytujemy w całości.

Wierni mogą oficjalnie odwiedzać Medziugorje

Catholic News Service

O ile Watykan nigdy nie powiedział katolikom, że nie mogą pojechać do Medziugorja, powiedział biskupom, że ich parafie i diecezje nie mogą organizować oficjalnych pielgrzymek do miejsc domniemanych objawień Maryjnych, wyjaśnił rzecznik prasowy Watykanu.

„Nie można powiedzieć ludziom, że nie mogą tam pojechać dopóki nie zostanie udowodnione, że objawienia są fałszywe. Tego jeszcze nie udowodniono, każdy, więc może tam pojechać jeżeli chce” – powiedział w wypowiedzi dla Katolickiej Agencji Informacyjnej (Catholic News Service) 21. sierpnia rzecznik prasowy Joaquin Navarro-Valls.

Dodał również, że jeżeli katolik w dobrej wierze gdzieś się udaje to ma prawo do opieki duszpasterskiej; Kościół więc nie zabrania księżom uczestnictwa w wyjazdach do Medziugorja w Bośni i Hercegowinie organizowanych przez osoby świeckie, w taki sam sposób jak nie zabroniłby uczestnictwa w wyjeździe grupy katolików, którzy chcą pojechać do Republiki Południowej Afryki.

Navarro-Valls potwierdził, że „nic się zmieniło” względem stanowiska Watykanu na temat Medziugorja.

W pierwszych dniach czerwca jedna z gazet francuskich zamieściła fragmenty listu o pielgrzymowaniu do Medziugorja, który napisał sekretarz Kongregacji Nauki Wiary w odpowiedzi na pytanie zadane przez jednego z francuskich biskupów.

List arcybiskupa Tarcisia Bertone z Kongregacji Nauki Wiary przytacza komunikat konferencji Episkopatu byłej Jugosławii z 1991r., w którym powiedzieli, że na podstawie dotychczasowych badań „nie jest możliwe stwierdzenie objawień o charakterze nadprzyrodzonym”.

„Jednakże” – powiedzieli biskupi, a arcybiskup Bertone powtórzył – „wielka liczba wiernych w Medziugorju wymaga uwagi i opieki duszpasterskiej ze strony Kościoła”.

Po przytoczeniu komunikatu z 1991 r. arcybiskup Bertone napisał: „Z tego co zostało napisane wynika, że oficjalne pielgrzymki do Medziugorja, pojmowanego jako miejsca wiarygodnych objawień Maryjnych nie mogą być organizowane ani w parafiach ani w diecezjach dlatego, że byłby to niezgodne z tym co powiedzieli biskupi byłej Jugosławii we wspomnianym komunikacie”.

Navarro-Valls powiedział: „Jeżeli ktoś czyta to co napisał arcybiskup Bertone, mógłby pomyśleć, że od teraz, jak i w przyszłości, wszystko zostało zabronione, że katolicy nie mają możliwości by udać się do Medziugorja”.

W istocie „nic się nie zmieniło, nic nowego nie powiedziano” – powiedział rzecznik prasowy Katolickiej Agencji Informacyjnej (CNS).

„Problem polega na tym, że jeżeli systematycznie organizowane są pielgrzymki z biskupem i Kościołem, wtedy kanonicznie uznawane są wydarzenia medziugorskie – które Kościół jeszcze bada.

„Co innego jeśli wierni jadą w grupie i towarzyszy im kapłan do sprawowania sakramentów (np. spowiedzi św.)” – powiedział rzecznik prasowy.

Navarro-Valls powiedział, że wyjaśnia to wszystko, dlatego że „jest mu smutno, iż to co powiedział arcybiskup Bertone mogło być zrozumiane w zbyt wąskim zakresie. Czy Kościół albo Watykan powiedział „nie” Medziugorju? Nie”.

Komunikat rzecznika prasowego stolicy apostolskiej dr Joaquina Navarro - vallsa w związku z pielgrzymowaniem do Medziugorja

«W związku z powyższym nie zajęto żadnego nowego stanowiska.

Tak jak powiedziano wcześniej w takich przypadkach należy szanować bezpośrednie zwierzchnictwo ordynariusza miejsca.

W związku z tym 10. kwietnia 1991 r. Episkopat byłej Jugosławii powiedział: "... W oparciu o rezultaty dotychczasowych badań nie jest możliwe stwierdzenie objawień o charakterze nadprzyrodzonym. Jednakże wielka liczba wiernych, którzy przybywają do Medziugorja z całego świata, powodowani wiarą i innymi racjami, wymaga uwagi i opieki duszpasterskiej ze strony biskupa diecezji, a także innych biskupów, tak aby zarówno w Medziugorju jak i we wszystkich dziełach wypływających z inspiracji medziugorskiej zachęcano do nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny zgodnie z nauczaniem Kościoła...”

Potwierdzamy więc niezbędną potrzebę kontynuacji zgłębiania i rozważania, jak i modlitwy nad wszystkim tym, co się odnosi do zakładanego nadprzyrodzonego fenomenu, aż nie zostanie wypowiedziany ostateczny osąd.»

Bollettino, nr 233., 19. czerwca 1996r.

Kongregacja Nauki Wiary na temat Medziugorja

Stanowisko Biskupa Mostaru jest jego osobistą postawą - swoboda pielgrzymowania – badania są jeszcze w toku Kongregacja Nauki Wiary w liście do J. E. Gilberta Aubry, biskupa z wyspy Reunion, jasno przedstawiła swoje stanowisko wobec Medziugorja. Biskup otrzymał ten list 24 czerwca i podał go do wiadomości duchowieństwa swojej diecezji 25 czerwca (wiele znaczące daty). Jest to piękny prezent ofiarowany przez Kościół dla Królowej Pokoju w 17 rocznicę objawień.

Kongregacja Nauki Wiary

Pr. Nr 154/81-06419

Watykan, Pałac Św. Oficjum

26 maja 1998 r.

Do Jego Ekscelencji Gilberta Aubry,

biskupa Saint-Denis de la Reunion

Ekscelencjo,

listem z dnia 1 stycznia 1998 r. występujecie do naszego Dykasterium z wieloma pytaniami dotyczącymi stanowiska Stolicy Apostolskiej i biskupa Mostaru, odnośnie tak zwanych "objawień" w Medziugorju, do prywatnych pielgrzymek i do opieki duszpasterskiej nad wiernymi, którzy udają się w to miejsce. W związku z tym, uważając za niemożliwe odpowiedzieć na każde pytanie postawione przez Waszą Ekscelencję, przede wszystkim pragnę sprecyzować, że nie jest zwyczajem Stolicy Apostolskiej, by zajmować w pierwszej instancji, własne - bezpośrednie stanowisko wobec domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych.

Dykasterium, jeśli chodzi o wiarygodność powyższych "objawień", po prostu opiera się na tym, co zostało ustalone przez Episkopat byłej Jugosławii w oświadczeniu podpisanym w Zadarze 10. kwietnia 1991 r.: "na podstawie przeprowadzonych dotychczas badań, nie jest możliwe stwierdzenie (non constat de supernaturalitate), że chodzi o ukazywanie się, czy objawienia nadprzyrodzone". Po podziale Jugosławii na niepodległe państwa, obecnie do członków Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny, należałoby ewentualne ponowne podjęcie badań nad tą kwestią oraz wydanie, jeżeli zachodzi taka potrzeba, nowych deklaracji.

To co stwierdził Jego Ekscelencja bp Perić w liście do Sekretarza Generalnego "Famille Chretienne" (Rodziny Chrześcijańskie), w którym oznajmia: "Moje przekonanie i stanowisko nie stwierdza jedynie iż: " Nie jest możliwe stwierdzenie  nadprzyrodzoności" ale że „stwierdza się, że nie ma mowy o nadprzyrodzoności" – (constat de non supernaturalitate) - w objawieniach Medziugorskich”, należy rozumieć jako wyraz osobistego przekonania biskupa Mostaru, który, jako miejscowy ordynariusz, ma prawo wyrażać to, co jest jedynie jego osobistą opinią.

Reasumując, jeżeli chodzi o prywatne pielgrzymowanie do Medziugorja, nasza Kongregacja uważa, iż jest dozwolone pod warunkiem, że nie będzie ono traktowane jako potwierdzenie autentyczności mających tam miejsce wydarzeń, które wymagają jeszcze badań ze strony Kościoła.

Ufając, że daliśmy zadawalającą odpowiedź przynajmniej na podstawowe z przedstawionych przez Was pytań, proszę Waszą Ekscelencję o przyjęcie wyrazów szacunku.

J.E. Tarcisio Bertone

(Sekretarz Kongregacji, której przewodniczy kardynał Ratzinger)

 

Aby Bóg żył w waszych sercach, musicie kochać.

`