Medziugorje i Nowa Ewangelizacja

Przywrócić Boga w życiu człowieka

Wszystkie wspomniane dokumenty kościelne zawierają głęboką świadomość rzeczywistego stanu świata, a szczególnie Europy. Wraz z upadkiem bezbożnej ideologii marksistowskiej nie zniknął równocześnie materializm praktyczny. Dawniejsze ostre rozprawy, czy Bóg istnieje, czy też nie, zostały zamienione przez obojętny styl życia. Ludzie myślą i działają „jakby Boga nie było". Wydaje się jednak, że ludzie nie odwrócili się plecami od prawdziwego Boga, lecz tylko od Boga którego Kościół zwiastuje w niewiarygodny sposób. Wbrew zalewowi praktycznego materializmu, w wielu ludziach żywe jest ciche pragnienie Boga. Przejawia się to przez powstawanie rozmaitych sekt i rozwój ezoteryzmu w najróżniejszych formach. Mimo tego Ewangelia ma wciąż szansę, jeżeli stanowi prawdziwą odpowiedź na pragnienie ludzkiego serca, to znaczy jeżeli jest głoszona jako Radosna wieść, która wyzwala. Tak mogą głosić jedynie ludzie Ewangelii.

Wspomniany wcześniej biskup żali się, że słowa wielu kapłanów nie są poparte czynami, dlatego że w naszych sercach nie mieszka żywy Bóg. Dlatego też ich słowo nie oddaje żadnego pragnienia Boga. Tłumacząc ostrość swej wypowiedzi, stawia pytanie: „Czyż nie dlatego wielu żyje z Kościoła, a nie naprawdę w Kościele, wielu nie żyje jego rzeczywistą tajemnicą?" ⁽⁵⁾ I doprawdy w dniu dzisiejszym poddawane w wątpliwość nie są jedynie pojedyncze prawdy lub wybrane konkretne dziedziny życia Kościoła, lecz sam Bóg. Dzieje się tak pośród tych, którzy powinni pokazać drogę do Niego. Dlatego wspomniane posiedzenie nadzwyczajne Synodu dla Europy bez żadnych ogródek stwierdza: „Naprawdę cała Europa znalazła się dzisiaj przed wyzwaniem nowej decyzji opowiedzenia się za Bogiem." ⁽⁶⁾

Jeżeli w tym kontekście badane są medziugorskie orędzia, nie trudno wtedy odkryć wielką spójność. Mimo że na początku na pierwszym planie znalazły się konkretne orędzia: pokoju, nawrócenia, modlitwy, postu..., z czasem w coraz większym stopniu w centrum orędzi zaczął znajdować się Bóg jako taki, a także stosunek człowieka do Boga i to najrozmaitszych wariacjach. Tu są ponawiane wezwania, aby człowiek zdecydował się na Boga, który mu się ofiaruje, aby postawił Boga na pierwszym miejscu, bo to miejsce należy się Bogu; lecz również, by człowiek oddał Bogu siebie, a przede wszystkim ciężar życia. Człowiek został powołany, by dziękować Bogu za Jego dary i aby wychwalać Go swym życiem. Liczne orędzia zwracają uwagę, że jedynie poprzez modlitwę można poznać Boga i to modlitwę płynącą z serca. Jest wiele orędzi, które w podobny sposób mówią o objawieniu Boga człowiekowi. Boże objawienie się ludziom jest podstawowym celem objawień medziugorskich: „Drogie dzieci! Dzisiaj wzywam was na drogę świętości. Módlcie się, byście mogli zrozumieć piękno i wielkość tej drogi, na której Bóg w szczególny sposób wam się objawia" (25.01.1989r.), „...Dlatego, moje drogie dzieci, otwórzcie mi swe serce, tak bym mogła bliżej prowadzić was ku cudownej miłości Boga Stworzyciela, który objawia się wam z dnia na dzień. Jestem z wami i pragnę wam objawić i pokazać Boga, który was kocha" (25.08.1992r.). Możemy więc stwierdzić, że Medziugorje to wiele więcej niż miejsce modlitwy i nawrócenia, to przede wszystkim miejsce, gdzie Bóg chce pokazać, że ludzka tęsknota za Bogiem nie jest pusta, i że również dzisiaj możliwe jest dojście do Boga, gdyż Bóg wychodzi człowiekowi na spotkanie.