Objawienie "Osobiste" i Medjugorje

Zdanie Koscioa na Temat Wydarzen Medjugorskich

Poniewaź ukazania, widzenia i orędzia medjugorskie naleźą do objawieñ pozabiblijnych, kompetencje Kościoła w ocenianiu ich autentyczności są trochę inne niź w przypadku objawienia biblijnego. Nauczycielstwo kościelne posiada bezpośrednią gwarancję nieomylności tylko w przypadku objawienia biblijnego, w przypadku pozabiblijnego tylko pośrednie. Gdyby objawienie to przeczyło objawieniu biblijnemu - byłoby na pewno fałszywe. Dla innych przypadków pozostają inne kryteria, przy pomocy których moźna dojść do wiarygodności nadnaturalności jakiegoś objawienia. Są to przede wszystkim wstępne warunki naukowe. Co jest fałszywe w rozumowaniu nie moźe być prawdziwe i w objawieniu. Dzięki powaźnej i fachowej pracy poszczególnych naukowców, przede wszystkim komisji medyczno - teologicznej i innych fachowych, naukowych ekip, wyraŻnie stwierdzono, źe w ukazaniach medjugorskich nie ma niczego, co by przeczyło nauce. Nie są one sprzeczne z rozumem, lecz są ponad rozumem. Równieź źadna komisja nie znalazła w ukazaniach medjugorskich niczego, co byłoby sprzeczne z wiarą. I ostatnia komisja, któr powołała KBJ, orzekła tylko źe nie znalazła niezbędnych dowodów nadnaturalności ukazañ medjugorskich i dlatego będzie kontynuować badania. Przyznała w ten sposób, źe nie znalazła w nich nic, co byłoby sprzeczne z objawieniem i wiar. Kiedy Bóg przekazuje jakieś objawienie, czy to biblijne, czy pozabiblijne, zawsze przysposobi ludzi, których się to dotyczy, do moźliwości poznania i upewnienia się o ich autentyczności. Bardzo jest waźne, źe prości ludzie łatwo rozpoznali w zjawisku medjugorskim Objawienie Boźe i źe zaakceptowali je nie tylko teoretycznie, ale przyjęli i w źyciu. Urzeczywistnia się tu Słowo Chrystusowe: "Jeśli nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios" (Mat. 18, ł). Ta niezbędna cecha dziecinności to przede wszystkim otwartość dla prawdy. Z drugiej strony i ci, którzy odrzucają uznanie wiarygodności dowodów medjugorskich, jednak je nieświadomie uznają, poniewaź analiza ich stanowisk i argumentacji ukazuje, źe pochodz one z jakiegoś innego obszaru zainteresowañ, a nie z medjugorskiego. Poza tym przeciwnicy Medjugorja są łatwą do rozpoznania, małą garstką ludzi. Ich argumentacja składa się z oszustw, kłamstw i nieznajomości rzeczy, którym mimo to sądzą. Naprzeciw nich stoją miliony ludzi, którzy dowody autentyczności ukazañ medjugorskich czerpią głównie z własnych przeźyć spotkania z Bogiem, a z drugiej strony z oczywistej błędności przeciwnej argumentacji. Moźna tu mówić o sensus fidelium wiernych, który jest inaczej locus theologicus objawienia i wiary. Szczególną moc dowodu ukazañ medjugorskich mają oczywiste i obfite owoce duchowe: wiary, nawrócenia, modlitwy i masowego odnowienia duchowego. Nie mogą tego podwaźyć nawet przeciwnicy Medjugorja. Przypisują oni to wierze, a nie ukazaniom medjugorskim. Bez wtpienia s to owoce wiary. Ale dlaczego owoce te są tak niezwykłe i zwizane właśnie z Medjugorjem? Dlaczego nie ma ich w innych miejscach i zwykłych świątyniach, czy w katedrach? Sednem rzeczy jest właśnie ta wyjątkowość i wielka liczebność owoców wiary, które muszą mieć jakieś swoje Żródło. Przeciwnicy zachowują się tu jak Zydzi, którzy Jezusowe wypędzenie Złego Ducha przypisywali Belzebubowi, a nie Jezusowi. Kiedy nie mogli zaprzeczyć faktom oczywistym, zaprzeczyli oczywistej przyczynie.

W całej tej sprawie, wraz z kryterium ewangelicznym źe dobre drzewo poznaje się po dobrych owocach, przesądzające jest stanowisko Papieźa. A ono jest całkiem jasne. Wyraził je wiele razy, kiedy na pytanie wielu biskupów, czy mogą pielgrzymować do Medjugorja, odpowiadał nie tylko zachęcająco, ale nawet prosił ich o modlitwy o siebie w Medjugorju. Z okazji wizyty ad limina przewodniczący konferencji biskupów Korei Południowej, msgr. Kim, powitał Papieźa Jana Pawła II słowami: "Ojcze Swięty, dzięki Wam Polska mogła być wyzwolona od komunizmu". Papieź poprawił go , mówiąc: "Nie, nie dzięki mnie, jest to dzieło Dziewicy mówicej w Fatymie i w Medjugorju" (koreañski tygodnik katolicki "Gazeta katolicka", 11 listopad 1990). W tym zawarte jest wszystko, co Papieź i Kościół mogą powiedzieć o ukazaniach medjugorskich. Wynika z tego, źe Matka Boska jest w Medjugorju i źe zwiastowała tam upadek komunizmu. Wszystkie inne opowieści są bardzo niepowaźne i tylko z powodów pozareligijnych chcą przyciemnić prawdę o Medjugorju i odwrócić świat od przyjmowania ewangelicznych orędzi Matki Boskiej.

fra Ljudevit Rupcic, OFM , 1995

O. Ljudevit Rupcic - ur. w 1920 r. w miejscowości Hardomilj k. Ljubuszek. W 1939 r. Wstąpił do zakonu franciszkanów w Hercegowinie, a w 1946 r. został wyświęcony na kapłana. W 1947r. ukończył studia na Wydziale Teologii w Zagrzebiu. Doktorat obronił w 1958r., a habilitację w 1971r., na tym samym uniwersytecie. Od 1958 - 1988r. wykładał egzegezę Nowego Testamentu na franciszkańskim Wydziale Teologii w Sarajewie, a przez pewien czas również w Seminarium w Zagrzebiu. Podczas panowania komunistycznego reżimu lata 1945 - 1947 oraz 1952 – 1956 spędził w więzieniu. Przez długi czas ( 1968 - 1981 ) był członkiem Komisji Teologicznej działającej przy Komisji Biskupów b. Jugosławii. Przetłumaczył Nowy Testament z oryginału na j. chorwacki. Przekład doczekał się wielu wznowień. Wydał wiele książek, studiów i artykułów w języku chorwackim, niemieckim, włoskim, francuskim i angielskim. Prowadził wiele wykładów podczas kongresów i sympozjów w Europie i Ameryce.