Rozważanie do Orędzie iz Medziugorje, 25. październik 2007r.

Na początku orędzia Matka Boża jeszcze raz przypomina jaki jest główny cel Jej misji – nasze zbawienie. Maryja w żadnym orędziu nie postawiła siebie na pierwszym planie. Słowa, które wypowiedziała dwa tysiące lat temu na weselu w Kanie Galilejskiej odnoszą się również do dnia dzisiejszego: Uczyńcie wszystko, cokolwiek mój Syn Jezus wam powie. (por. J 2, 3). Uczynić wszystko czego pragnie Jezus, znaczy wypełniać wolę Bożą, co jest naszym zbawieniem.

Matka Boża jako prawdziwa matka pragnie zbawienia wszystkich dzieci i dlatego ciągle nas wzywa i napomina. W orędziu z 25 października 1998 r. mówi: „Dziatki, wzywam was wszystkich na drogę zbawienia i pragnę wam pokazać drogę do raju.” Jest tylko jedna droga, prowadząca do życia wiecznego, do raju, a jest nią Jezus Chrystus. On mówi o sobie: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (J 14, 6)

Matka Boża mówi, że wielu ludzi otworzyło swe serca. Otworzyło swoje serce, czyli całym sercem oddało się Bogu, który jest miłością, ale i orędziom, które zachęcają nas do zawierzenia. Serce jest tym co w człowieku jest najcenniejsze i najpiękniejsze. Matka Boża już wcześniej chciała abyśmy ciągle od nowa poświęcali się Jej Sercu i Sercu Jej Syna. W orędziu z 25 października 2003 r. mówi: „Dziatki, nie zwlekajcie, lecz powiedzcie z całego serca: Pragnę pomóc Jezusowi i Maryi, aby jak najwięcej braci i sióstr poznało drogę świętości.” Przypomina nam o tych, którzy zagubili się na drodze zawierzenia, bowiem nigdy nie oddali swego serca Bogu. W Ewangelii Jezus zwracał uwagę słuchaczy, że ich serce jest zamknięte, że jest to serce z kamienia. A człowiek o takim sercu ma wypaczone poczucie wartości, gdzie na pierwszym miejscu nie ma Boga, ale jakaś inna osoba, majątek, honor, ludzka opinia czy coś innego. Mieć serce czyste, serce z ciała, serce pobożne to znaczy całkowicie zwrócić do Boga, który czeka na nas w ukryciu i ciszy.

Matka Boża zachęca nas, abyśmy byli miłością i światłem. Być miłością to znaczy być świadkiem czystej miłości Chrystusowej, która za nas się wydała. Ta miłość jest bezwarunkowa, ona niczego nie szuka, ona jedynie daje. Zawsze najpierw myśli o innych. Takiej miłości uczymy się od Jezusa jeżeli Mu się w pełni oddamy, bowiem On wzywa byśmy miłowali nie tylko przyjaciół swoich ale i nieprzyjaciół. Ludzie zawsze byli gotowi kochać bliźnich, a nienawidzić nieprzyjaciół, (por. Mt 5, 43) bo tak jest łatwiej. Jezus idzie dalej. Jego uczeń, wierzący chrześcijanin nie może być wybiórczy w miłości, musi miłować wszystkich ludzi również nieprzyjaciół w duchu swego Pana. To znaczyć być miłością. A co znaczyć być światłem? Być światłem to znaczy oświecać innym drogę, by się nie potykali i nie błądzili w ciemności. Powinniśmy być światłem, które zapalił Chrystus, aby ludzie widzieli prawdę, aby nie błądzili, aby się nie potykali, lecz by widzieli oblicze Ojca Niebieskiego i w tym świetle postrzegali ludzi jako braci i siostry. Matka Boża jako prawdziwa Matka towarzyszy nam w tej drodze i nam błogosławi.

o. Danko Perutina
Medjugorje 26.10.2007.