Rozważanie do Orędzie iz Medziugorje, 25. czerwiec 2004r.

Minęły dwadzieścia trzy lata, w czasie których odczuwaliśmy miłość i bliskość Maryi, ale Maryja ciągle jest i będzie z nami. Również dziś z sercem pełnym radości kieruje do nas swe matczyne słowo. Również dziś otwiera swoje serce, które raduje się z powodu każdego serca, które się nawróciło. Choć każde orędzie zaczyna od słów: „Drogie dzieci!” to naprawdę Matka Boża zwraca się do ciebie osobiście, myśli o tobie, o twoim sercu i zależy Jej na twoim życiu, twej przyszłości.

Dziś dziękuje nam za wszystko, co czynimy, by zrealizował się Jej plan. W orędziu z 25 sierpnia 1991 r. powiedziała: „Wzywam was do wyrzeczeń przez dziewięć dni, aby przy waszej pomocy zrealizować to, co ja pragnę zrealizować poprzez tajemnice, które rozpoczęłam w Fatimie.”

Maryja nie jest naszą Matką dopiero od 23 lat, ale stała się naszą Matką w szczególny sposób, gdy Jezus dał Ją nam z krzyża przez słowa: „«Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.” (J 19, 27)

Dziś jest Jej i nasza rocznica, Jej i nasz dzień. Dziś jesteśmy dumni i szczęśliwi tak jak Ona z powodu wszelkich łask nieba, które przez Nią popłynęły na świat. Jesteśmy szczęśliwi i wdzięczni Bogu z powodu każdego serca, które tu się obudziło, zostało uzdrowione i wyzwolone z wszelkiego zła, które niszczy życie.

Świat potrzebuje Boga, Jego łaski, to są ogromne potrzeby. Medziugorje może się wydawać niczym kropla w morzu tych potrzeb. Jest oazą na pustyni tego świata. Wielu ludzi znalazło tę oazę, ale dużo więcej jest osób, które powinny dowiedzieć się, że ta oaza istnieje, że istnieje Bóg, który na nich czeka. Ważne jest, aby człowiek wiedział i wierzył, że istnieje oaza, gdzie można pokrzepić siły, ugasić pragnienie i głód pokoju, miłości, Boga.

Najświętsza Maryja Panna dobrze wie, że jest wielu ludzi, którzy powinni stać się narzędziem pokoju na świecie. Dziś zwraca się przede wszystkim do tych, którzy się nawrócili, do tych co niosą miłość Bożą i w ten sposób uzdrawiają przestrzeń, w której się poruszają oraz relacje międzyludzkie, zranione przez zawiść, egoizm, nienawiść i złość. Matka Maryja wie, że lepiej zapalić małą lampkę na świecie aniżeli stracić swe siły na przeklinanie ciemności. Dlatego nie wytyka palcem naszych ran i grzechów, ale niestrudzenie motywuje do dobra, świętości i bóstwa, które jest w nas.

W oczach naszej niebieskiej Matki wszyscy jesteśmy potrzebni i ważni. Nie musimy udawać, kogoś kim nie jesteśmy. Nie musimy grać, zasłaniać się niczym Adam i Ewa po tym jak zgrzeszyli. Przed Nią możemy być dziećmi, odkryć swą nagość, wiedząc, że Ona oblecze nas w czystość i siłę matczynej miłości, która uzdrawia w nas to co zostało zranione przez grzech.

Ani Bóg, ani Maryja nie wymagają od nas rzeczy niemożliwych. Nie oczekują byśmy czynili wielkie i wyniosłe dzieła, ale rzeczy proste, lecz z wielką miłością i dobrocią.

Na świat przyszliśmy dzięki dobroci i miłości, nie możemy więc wzrastać w wierze i dojść do Boga bez innych ludzi. Tak wiele otrzymaliśmy od innych, Dlatego Matka Boża wyróżnia grupy modlitewne, w których w najlepiej możemy wzrastać jako dzieci Maryi, przez które działać będzie moc Ducha Świętego.

Matko Maryjo, Królowo Pokoju, Królowo Nieba i Ziemi bądź dalej z nami, nie ustawaj wzywając nas i prowadząc drogą zbawienia.

o. Ljubo Kurtović OFM
Medziugorje, 26 czerwca 2004 r.

Source: © Information Centre "Mir" Medjugorje ( www.medjugorje.hr )